Ganid

Katulad mo’y lobo ng kaparangan
Kahalobilo’y makamandag na ahas,
Uwak at buwayang patiwarik ang dibdib.
Katulad mo’y buwitre ng disyerto
Nakaabang sa mga bulok na tira
At ang paborito’y uod ng laman.
Katulad mo'y mabangis na ligaw na hayop,
Hayok sa lamang-loob na animo’y bulagsak;
Hatid ay sakit ng puso't dilim ng paningin.
Mas masahol ka pa sa ligaw na tigre
at makamandag na mga kobra;
Walang habas an pandadaraya sa mga aba!
Sa katulad mo'y para sa kumukulong putik
upang doon ka balatan at tadtarin;
Impit ng iyak mo'y di diringgin
upang malaman mong katulad ka ng hangin:
Na kung saan ang hininga ng panahon
doon rin hihimlay at matitimtim.
Katulad mo'y alamid sa gubat
na kung magkubli'y dilim ang sukat;
Katulad mo'y putik ng kumunoy
na kung sinuman ang nahulog
libingan sa lupang himlay ay tuloy-tuloy.
Di mo alintana kung sino ang kausap
animo'y iyo na ang buong mundo't
di mo alam kung saan ka nanggaling;
walang pagbabago at kinabukasan.
Ganid ka nga kung tawagin at alipustain
ng mga katulad mong itim ang budhi
at bulok ang kailaliman ng binhi!
Ang Katulad mo'y walang karapatan
para sa pangkalahatang kabutihan!